Rzeczuś i Czasuś uczą gramatyki!
Lekcje o częściach mowy niestety nie napawają uczniów entuzjazmem. Nie lubią się się o nich uczyć, a lekcje gramatyczne uważają za najnudniejsze! Czas to zmienić! Tym razem niezwykłą lekcję wymyśliła nasza koleżanka ucząca w klasach I -III - Agata Wysocka - Boszko. Myślę, że można ten fantastyczny sposób wykorzystać na lekcji w klasie IV
Jako nauczycielka uczniów 7 i 6 - letnich niejednokrotnie stawiam sobie pytania, w jaki sposób przedstawić uczniom zagadnienia abstrakcyjne, czyli niekonkretne, trudne do zrozumienia. Właśnie z myśleniem abstrakcyjnym nauczyciele mają najwięcej dylematów, ponieważ uczniowie wciąż polegają na dobrze opanowanym myśleniu konkretno-wyobrażeniowym. Takimi nowymi pojęciami są między innymi pierwsze poznawane części mowy, czyli rzeczowniki i czasowniki. O ile same nazwy nie muszą pojawiać się na początku edukacji, o tyle rozpoznawanie i wyodrębnianie nazw rzeczy, osób, czy czynności powinno pojawić się w toku lekcji.
W związku z tym tematem moi uczniowie poznają dwie fantastyczne postaci z miasteczka Częściomowice: Rzeczusia Ktocośka i Czasusia Corobka. Rzeczuś to chłopiec z plecakiem i swoim pieskiem, który idzie do szkoły i ma ze sobą mnóstwo spakowanych rzeczy. Uczniowie rozpoznają te wszystkie rzeczy, zapisują je, zastanawiając się co jeszcze Rzeczuś mógłby spakować lub ubrać. Następnie zastanawiamy się, skąd wzięło się imię i nazwisko Rzeczusia oraz miejscowość, w której mieszka. Wtedy można wprowadzić nazewnictwo z gramatyki języka polskiego, które nie jest na tym etapie jeszcze niezbędne. Jednak cała historia jest gwarantem jego zapamiętania lub skojarzenia w przyszłości, a to jest przecież naszym celem!
W Częściomowicach mieszka również Czasuś Corobek, który dał nam się poznać jako wielki sportowiec. Spotykamy go, gdy biegnie akurat na trening, kopie piłkę, poci się, dyszy i opędza od komara, który natarczywie chce ugryźć go w nogę. Znowu pojawia się wyszukiwanie nazw, tym razem czynności, bo Czasuś przecież nieprzypadkowo nazywa się Corobek.
W przyszłości naszą krainę odwiedzi Przymek Jakijacuś i inni goście, ale ich wymyślą już uczniowie, zapoznani z meandrami gramatyki języka polskiego ;]
Niejednokrotnie miałam przyjemność usłyszeć, jeszcze pod koniec edukacji wczesnoszkolnej, ciche szepty uczniów w czasie pracy nas rozróżnianiem części mowy: „hmm, czy ten wyraz, mógłby znaleźć się u Rzeczusia?” I tu mam nadzieję, że nasi bohaterowie pomogli znaleźć dobrą odpowiedź ;]
Jako nauczycielka uczniów 7 i 6 - letnich niejednokrotnie stawiam sobie pytania, w jaki sposób przedstawić uczniom zagadnienia abstrakcyjne, czyli niekonkretne, trudne do zrozumienia. Właśnie z myśleniem abstrakcyjnym nauczyciele mają najwięcej dylematów, ponieważ uczniowie wciąż polegają na dobrze opanowanym myśleniu konkretno-wyobrażeniowym. Takimi nowymi pojęciami są między innymi pierwsze poznawane części mowy, czyli rzeczowniki i czasowniki. O ile same nazwy nie muszą pojawiać się na początku edukacji, o tyle rozpoznawanie i wyodrębnianie nazw rzeczy, osób, czy czynności powinno pojawić się w toku lekcji.
W związku z tym tematem moi uczniowie poznają dwie fantastyczne postaci z miasteczka Częściomowice: Rzeczusia Ktocośka i Czasusia Corobka. Rzeczuś to chłopiec z plecakiem i swoim pieskiem, który idzie do szkoły i ma ze sobą mnóstwo spakowanych rzeczy. Uczniowie rozpoznają te wszystkie rzeczy, zapisują je, zastanawiając się co jeszcze Rzeczuś mógłby spakować lub ubrać. Następnie zastanawiamy się, skąd wzięło się imię i nazwisko Rzeczusia oraz miejscowość, w której mieszka. Wtedy można wprowadzić nazewnictwo z gramatyki języka polskiego, które nie jest na tym etapie jeszcze niezbędne. Jednak cała historia jest gwarantem jego zapamiętania lub skojarzenia w przyszłości, a to jest przecież naszym celem!
W Częściomowicach mieszka również Czasuś Corobek, który dał nam się poznać jako wielki sportowiec. Spotykamy go, gdy biegnie akurat na trening, kopie piłkę, poci się, dyszy i opędza od komara, który natarczywie chce ugryźć go w nogę. Znowu pojawia się wyszukiwanie nazw, tym razem czynności, bo Czasuś przecież nieprzypadkowo nazywa się Corobek.
W przyszłości naszą krainę odwiedzi Przymek Jakijacuś i inni goście, ale ich wymyślą już uczniowie, zapoznani z meandrami gramatyki języka polskiego ;]
Niejednokrotnie miałam przyjemność usłyszeć, jeszcze pod koniec edukacji wczesnoszkolnej, ciche szepty uczniów w czasie pracy nas rozróżnianiem części mowy: „hmm, czy ten wyraz, mógłby znaleźć się u Rzeczusia?” I tu mam nadzieję, że nasi bohaterowie pomogli znaleźć dobrą odpowiedź ;]
Komentarze
Prześlij komentarz